Mowa pogrzebowa powinna być napisana w taki sposób, aby zagrała na emocjach zgromadzonych na pogrzebie osób. Oczywiście w takiej przemowie powinny zostać wyszczególnione najlepsze cechy osoby zmarłej oraz to, co udało jej się osiągnąć przez wszystkie lata, które spędziła w świecie żywych.
Rozpoczęcie.
Mowa pogrzebowa powinna składać się z pewnych części, najlepiej, gdyby rozpoczynała się zwrotem do zgromadzonych, czymś w rodzaju przedstawienia powodu zebrania:
・ Zebraliśmy się tutaj, aby uczcić pamięć o…, który był niezwykłym człowiekiem, ojcem, wujkiem, synem, zasłużonym pracownikiem
・ Spotkaliśmy się na tej uroczystości, aby pożegnać…
Rozpoczęcie przemówienia jest bardzo ważne, nie powinno być jednak zbyt długie, aby nie znudzić słuchaczy, a raczej zainteresować ich i sprawić, że będą czekali na ciąg dalszy.
Mowę pogrzebową można rozpocząć również jakimś znanym cytatem, na temat znaczenia śmierci, który już sam w sobie będzie odpowiednim wstępem do tego, co chcemy przekazać dalej.
Rozwinięcie i zakończenie.
Warto pamiętać o tym, aby przemówienia pogrzebowego nie przedłużać na siłę. Ma ono bowiem pełnić rolę wspominkową, honorująca zmarłego, nie rozwlekłego wypracowania na tematy jego całego życia. Kilka zdań o tym, kim był, gdzie pracował, jaką rolę pełnił dla rodziny, być może jedno lub dwa krótkie, ale przyjemne wspomnienia, które zainteresują słuchaczy i sprawią, że łezka w oku się zakręci.
Zakończenie powinno być krótkie i zwięzłe, uformowane w dwa zdania ostateczne pożegnanie osoby, która była i dalej jest bliska sercu wszystkich osób, zebranych na uroczystości.
Warto dodać do tekstu nieco osobistych emocji, które pomogą wzbudzić te same uczucia także w ludziach, którzy nie byli związani ze zmarłym więzami krwi lub nie znali go aż tak dobrze, jednak chcieli okazać mu szacunek, przychodząc na uroczystość pogrzebową.
Wzór mowy pogrzebowej.
Zebraliśmy się tu, aby uroczyście pożegnać śp. ……, który odszedł do nas niespodziewanie/opatrzony sakramentami świętymi, nagle.
Był osobą o uroczej osobowości. Każdego dnia swoim uśmiechem rozświetlał życie najbliższym, zawsze potrafił wziąć ze świata to, co najlepsze i żyć w zgodzie z naturą. Żył pełnią życia i odszedł, pozostawiając wiele wspomnień, które niejeden raz przywołają uśmiech i wzruszenia na twarzach bliskich mu osób.
Tak go zapamiętajmy, jako osobę, dla której radość była sposobem na życie i miejmy nadzieję, że tam, gdzie znajduje się teraz, kontynuuje swą podróż wśród najlepszych uniesień, jakie oferuje mu życie wieczne w spokoju i radości.
Pogrzeby to smutne uroczystości, jednak zwiększona popularność na odczytywanie mów pogrzebowych sprawiła, że podczas ceremonii można się czasem nawet roześmiać, jeżeli przywoła się szczególnie radosne wspomnienia, związanie z osobą zmarłego. Obrzędy tego typu powodują, że zmarły staje się bliższy wszystkim zgromadzonym, a sam pogrzeb staje się bardziej osobisty i w ciekawy sposób jednoczy uczestników, którzy spotkali się, czasem po raz pierwszy, honorując pamięć członka rodziny, przyjaciela czy współpracownika.